W niedzielę 10.07 wybrałem się na
wycieczkę na Rysy, z zamiarem noclegu na szczycie. Przyjechałem na
Palenicę Białczańską kilka minut po szóstej mając nadzieje że będzie
jeszcze miejsce na pozostawienie samochodu. Niestety okazało się że
parking zapełnił się już o godzinie piątej więc skierowano mnie na
parking na Łysej Polanie. Nie chciałem tam za bardzo zostawiać samochodu
uważając że bardziej pewny pod względem
bezpieczeństwa jest ten
pierwszy parking. Mniejsza z tym po pozostawieniu samochodu miałem
dodatkowe dwa kilometry aby dojść do Morskiego Oka. Po dotarciu
zdecydowałem się na ciepłe śniadanko w schronisku. Na ruszt poszła
smażona kiełbasa z serem na kilku kromkach chleba. W Morskim Oku to moja
bardzo lubiana potrawa.
Posiedziałem sobie w okolicy schroniska do
około godziny dziesiątej, przecież nigdzie mi się nie śpieszyło i tak
miałem nocować na szczycie. Po dotarciu nad Czarny Staw pod Rysami
napotkałem razem z resztą osób które już tam były bardzo przyjaznego i
ufnego jelonka. Kilka oddechów i zacząłem kolejny marsz wzdłuż stawu.
Nie szedłem jakimś szybkim tempem, raczej bym powiedział że szedłem
powoli tłumaczę to dużym plecakiem który tachałem na plecach, no i
sześcioma piwkami które w nim były. Po przekroczeniu buli pod Rysami
napotkałem dwóch schodzących chłopaków którzy zaczepiali wszystkich i
pytali o wodę gdyż im się już skończyła, a z tego co mówili byli
spragnieni. Dziwnym trafem minęli mnie i nie zapytali może myśląc że
idąc samotnie nie mam większego zapasu. Zrobiło mi się ich szkoda bo sam
wiem jak ciężko jest gdy się skończy woda odwróciłem się i zapytałem
czy chcą coś do picia ich reakcja była natychmiastowa że kupią ode mnie
każdą ilość wody. Powiedziałem że nie mogę ich poczęstować wodą ale mogę
im dać piwo które niosę na szczyt.
Zgodzili się. Zapytali ile mają
zapłacić ale ja nie chciałem pieniędzy zaproponowałem żeby mi
towarzyszyli w wypiciu po jednym piwie nic więcej nie chciałem. Po
wypiciu piwa rozeszliśmy się z uśmiechami na twarzy życząc sobie na
wzajem powodzenia. Po dojściu do łańcuchów zaczęły się tak zwane korki.
Czekałem chyba na każdym łańcuchu czekając jak inni zejdą gdyż nie
preferuje wpychania się na siłę i mijania na łańcuchach. Lepiej
poczekać. Gdy już doszedłem na wierzchołek zacząłem szukać jakiejś
dobrej półki na której mógłbym się rozłożyć z moim majdanem. Pierwsza
półka którą znalazłem była dobrze osłonięta skałami i ułożonymi
kamieniami ale miała jedną wadę przez cały dzień podejrzewam że służyła
jako toaleta dla wszelkich osób które tamtędy przechodziły. No cóż
musiałem znaleźć inną i po chwili znalazłem.
Na początek poprawiłem
kilka kamieni które wystawały w nieodpowiedni sposób. Położyłem na spód
mojego przyszłego legowiska grubą folię NRC aby nic nie przebiło maty
która poszła jako druga warstwa. rozłożyłem śpiwór, zdjąłem buty i
położyłem się zaczynając czytać książkę na zasłużonym legowisku.
Czytając czas płyną bardzo szybko nim się spostrzegłem była już godzina
21:45 i trwał właśnie piękny zachód słońca widziany przeze mnie pierwszy
raz z wierzchołka Rysów. Trzydzieści minut później położyłem się spać.
Około pierwszej w nocy obudziły mnie odgłosy osób wchodzący na szczyt.
Zeszli trochę ze szlaku i natchnęli się na mnie leżącego w ciepłym
śpiworze. Nawzajem się pozdrowiliśmy a z ich ust padło zapytanie czy ja
też przyszedłem oglądać drogę mleczną i spadające gwiazdy. Była to dla
mnie niespodzianka gdyż nie miałem pojęcia o tym co się działo na
niebie. Przez następną godzinę obserwowałem niebo z zachwytem, a na
szczyt wchodziło coraz więcej osób.
Wstałem chwilę po czwartej
wyczekując wschodu słońca który też mnie urzekł. Zebrałem graty i
zacząłem schodzić na dół. Po dotarciu do schroniska nad Morskim Okiem
zjadłem ciepłe sniadanko tym razem naleśniki z serem, podwójne. Dopiłem
herbatę spakowałem się i wyruszyłem w drogę do samochodu. Na tym kończy
się opowieść.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz